Mitralna stenoza je najčešće reumatske etiologije. Ova mana dovodi do povećanja pritiska u levoj pretkomori što posledično izaziva pojavu plućne hipertenzije. Povećanje srčane frekvencije i udarnog volumena, koje se povezuje sa vežbanjem može značajno povećati pritisak u plućnoj arteriji što može dovesti do akutnog plućnog edema. Embolizam kao posledica atrijalnih trombova predstavlja dalju komplikaciju, koja se najčeće viđa uz pridruženu atrijalnu fibrilaciju i povećanu levu pretkomoru. Dugotrajne posledice na plućnu cirkulaciju i na desnu komoru, kao i na ponavljane skokove plućnog arterijskog pritiska kao rezultat stalne fizičke aktivnosti se ne mogu potpuno sagledati.
Dijagnoza
Prisustvo suženja mitralnog ušća može se dijagnostikovati auskultacijom, a ozbiljnost i uznapredovalost bolesti može se utvrditi EKG nalazom, ehokardiografijom, radiografijom srca i pluća i testom opterećenja.
Ehokardiografija podrazumeva procenu suženja mitralnog zaliska i merenje površine područja mitralnog zaliska (area MV), vizuelizaciju kalcifikata i procenu funkcije papilarnih mišića. Prisustvo mitralne regurgitacije se može takođe ustanoviti merenjem površine mitralnog ušća. Sistolni pritisak plućne arterije može se proceniti dopler ehokardiografijom, kada postoji prisustvo trikuspidalne regurgitacije i to tokom i nakon vežbanja. Test opterećenja (kardiopulmonalni test) može dati dodatne informacije o hemodinamskom statusu i učestalosti pojave aritmija (posebno atrijalne fibrilacije). Invazivni testovi kao što je kateterizacija Swan Gantzovim kateterom je indikovana samo u pojedinim slučajevima kada je potrebna procena pritiska plućne cirkulacije u terapeutske ili pravne svrhe. Sportista koji ima sistolni pritisak u plućnoj arteriji veći od 80mmHg tokom vežbanja će najverovatnije razviti promene na desnoj komori tokom vremena.
Klasifikacija
Ozbiljnost mitralne stenoze se može stepenovati na sledeći način:
- blagog stepena = area mitralnog ušća procenjena na > 1,5 – 2,5 cm2 sa pritiskom u plućnoj arteriji < 35 mmHg i srednji gradijent ≤ 7 mmHg;
- srednjeg stepena = područje otvaranja mitralnog zaliska procenjeno od 1 do 1,5 cm2 sa sistolnim pritiskom plućne arterije u mirovanju od 35 do 50 mmHg i srednjim gradijentom od 8 do 15 mmHg;
- težeg stepena = područje otvaranja mitralnog zaliska < 1cm2 sa sistolnim pritiskom plućne arterije izmerenim u mirovanju > 50 mmHg i srednjim gradijentom > 15 mmHg.
Pacijent sa mitralnom stenozom i atrijalnom fibirilacijom mora uzimati antikoagulantnu terapiju (ukoliko ne postoje kontraindikacije) da bi se izbegao rizik od pojave sistemske embolije.
Preporuke
Videti u tabeli 3.
Za pacijente koji imaju MS i AF treba pogledati u poglavlju o aritmijama
Ukoliko želite da vidite preporuke molimo Vas da se učlanite u USKS da biste mogli besplatno da pristupite našim izdanjima.
